'Als fietser valt het me pas echt op hoeveel verkeershufters er zijn'

Sinds een week of wat heb ik er ook eentje: een e-bike. Toen ik 15 jaar geleden vanuit het midden van Nederland naar het Zuid-Limburgse Heuvelland verhuisde, heb ik mijn oma-fiets achtergelaten omdat, zo sprak Lief, 'het kansloos is om hier op een gewone fiets te willen fietsen.' Je gaat namelijk ofwel steil omlaag (niet noodzakelijkerwijs een probleem) ofwel je moet steil omhoog (da’s hier al wél snel een probleem.)

Door de jaren heen had ik het regelmatig wel over een nieuwe fiets, maar het kwam er nooit van. Dat is Lief z’n schuld. Hij heeft namelijk helemaal níets met fietsen. Iets met een basisschool, elke dag diezelfde heuvels op en dientengevolge een diepgeworteld jeugdtrauma ?

Toch weer een fiets

Edoch, afgelopen september, toen wij in het exotische Friesland op vakantie waren, en tijdens een uitstapje naar Schiermonnikoogeen fiets huurden, kroop het bloed toch waar het niet gaan kon. Ik heb fietsen altijd heel leuk gevonden. Toen ik drie was, kreeg ik mijn eerste fiets. Zonder zijwieltjes want, zo sprak opa: ‘Je leert het gewoon direct goed’.

In hind sight kun je daar van alles van vinden maar soit, ik leerde het inderdaad wel in één keer op een ‘gewone’ fiets. Lang verhaal kort: ik wilde echt nog steeds een fiets. Met dank aan Miss Rona is fietsen hipper dan ooit en is er bijna overal een maandenlange wachtlijst, dus ik was ontzettend blij toen de fietsenzaak bij ons in het dorp onverwacht een fiets voor mij had.

En dan…

Ga je dus lekker fietsen.

Om er vervolgens achter te komen dat ik als automobilist weliswaar een aantal chronische ergernissen heb, maar als fietser ontwikkel ik met rasse schreden toch ook een paar chagrijnpuntjes met betrekking tot andere weggebruikers.

Ik durf van mezelf te zeggen dat ik, zeker in de bebouwde kom, een sociale automobilist ben. Als fietser merk ik dat dit lang niet voor iedereen geldt. Gecombineerd met mijn ergernissen als automobilist levert dat een aardig rijtje ergernissen op:

Blijf met je vingers van je smartphone af

Een dure auto, je weet wel, Audi, BMW en Porsche en zo, en ook al heel veel middenklassers: ze komen tegenwoordig standaard met telefoonaansluiting, dus schakel het ding in! Niet eens per se voor mij en mijn bloeddruk, wel omdat het aantoonbaar het aantal verkeersslachtoffers drastisch reduceert.

Richtingaanwijzers daarentegen...

...zijn er juist wél om aangeraakt te worden én ze zitten er bij elke auto standaard bij, voor links én rechts. Het is geen dure ‘extra optie’. Is dat niet fijn? Dus gebruik die krengen! Je maakt het leven voor íedere weggebruiker heel veel makkelijker als je op tijd aangeeft wat je van plan bent. Ik kan je gedachten niet lezen en weet niet waar je heen gaat! Dus geef het ruim van tevoren aan, niét als je al voor die inrit staat. Dan kan ik met mijn 80km per uur ook even mijn snelheid aanpassen aan jouw actie. En wat dacht je van op een rotonde? Typisch gevalletje ‘kleine moeite groot plezier’.

Sinds kort heb ik dus die e-bike, en als mede-fietser doe ik een oproep aan al die andere fietsers: Die richtingaanwijzer? Op de fiets is dat jouw hand! Steek. Hem. Uit.

Wat is dat toch met wielrenners?

Speciale toevoeging voor de zogenaamde ‘amateurwielrenners’: we hebben in dit land fietspaden. En ja, die word je geacht te gebruiken, óók als je als een blind-en-op-hol-geslagen-paard met 60 km p/u naar beneden komt suizen. En als je dan toch zo’n pannenkoek bent om met drie fietsers naast elkaar op een 60 km weg te fietsen, en ik krijg soms de indruk dat jullie dat bij voorkeur spookrijdend doen, en ik geef een klap op mijn claxon, is dat niet het sein om een middelvinger naar mij op steken en me luidkeels uit te schelden. Het is wél een reminder dat je met je ijzeren ros niét op de autoweg hoort te fietsen én dat je de verkeerde kant op fietst.

Doe de locals een plezier en ga wandelen

En als we het dan toch over 60 en 80 kilometer wegen hebben… Lieve, lieve toeristen en dagjesmensen, ik wéét dat het Zuid-Limburgse Heuvelland ontzettend mooi is, en dat je overal waar je kijkt geweldige dingen ziet, maar alsjeblieft: rij geen 30 waar je 60 mag, en geen 50 waar je 80 mag. Als je van de omgeving wilt genieten, ga dan lekker wandelen. Zie je ook veel meer. Of huur een fiets (wel met in achtneming van wat ik hier allemaal tegen fietsers roep, graag) Maar rij in je auto gewoon dóór. Je zorgt namelijk voor nodeloze opstoppingen en je tergt er verder totaal onschuldige andere automobilisten mee.

O ja, en als ik als inwoner zie dat jij als toerist de verkeerde baan kiest, en jij ertussen wilt met je sleurhuten ik jou daarom voorrang geef terwijl het niet hoeft, mag je heus even je hand opsteken als ‘dank je wel’.

Mijn gedachten bij motorrijders bewaar ik voor mijn eigen veiligheid beter even voor een ander moment. Beter voor mijn bloeddruk ?