A day in the life of lifestyle-blogger Sylvia:
“What’s in it for me?” Dat vraag je je als lezer natuurlijk af als je op een link hebt geklikt. Dat is ook iets wat ik in mijn hoofd probeer te houden wanneer ik mijn stukjes tik. Herkennen mensen zich erin? Hebben zij dat ook meegemaakt? Vinden zij dat ook stom/leuk/lekker/juist helemaal niks?No...
“What’s in it for me?” Dat vraag je je als lezer natuurlijk af als je op een link hebt geklikt. Dat is ook iets wat ik in mijn hoofd probeer te houden wanneer ik mijn stukjes tik. Herkennen mensen zich erin? Hebben zij dat ook meegemaakt? Vinden zij dat ook stom/leuk/lekker/juist helemaal niks?
Nou lieve lezer, dit keer zit er bar weinig ‘in for you’ denk ik. Tot nu toe ziet mijn dag er namelijk zo uit:
5.52 uur: Wakker geworden, omdat ik naar het toilet moet. Toch eens luisteren naar mijn Lief als 'ie zegt dat ik naar de w.c. moet gaan vóór ik het licht uit doe.
5.55 uur: Hoofdrekenen. Oef, valt niet mee zo vroeg. Ah ja, nog dik 1,5 uur slapen.
6.02 uur: Ja, dat kan wel zijn, maar over 1,5 uur zijn ‘de mannen’ er ook al. Mocht je nu denken ‘Welke mannen?’ Lees dan even dit. En met die mannen komt ook de herrie.
Herrie die zich sinds een week of twee van buiten naar binnen heeft verplaatst. Mijn woonkamer heeft geen vloer meer, mijn hal niet, en mijn w.c. ook niet. Er zit geen deur meer tussen de woonkamer en de slaapkamer.
In bed liggen met een stuk of zeven mannen in mijn huis? Mwah, liever niet. Ze onder ogen komen zonder make-up, dáár zit ik inmiddels niet meer mee. Ugh, ik wil nog slápen, ik heb nog een heel uur!
6.25 uur: Ik kan net zo goed opstaan. Wil mijn kantoortje-formerly-known-as-tuinhuis schoonmaken. En o ja, een blog aanleveren bij Nouveau.nl! Vóór 12.00 uur. Ik heb nog geen onderwerp. Dat gaat me tijd kosten...
7.04 uur: Toch nog even lekker gedoezeld. Ik blijf mooi liggen tot de wekker gaat. Wat hebben we toch een lekker bed. Ik kán natuurlijk gewoon wél blijven liggen zo. Kan ik fijn uitslapen. Nou ja, uitslapen… Er komen boren en hamers enzo. O, en die blog! Laat maar, ik sta op. Over vijf minuutjes…
7.45 uur: Ik waag me naar binnen, de woonkamer in. Hoor uit vijf verschillende richtingen ‘Goeiemorgen!’ Ugh, wat zijn die wakker. Eerst m’n poezebeesten zoeken, want die hebben stress de laatste dagen. Gauw naar het tuinhuis cq kantoor cq keuken cq opslag cq tijdelijke woning. Beestjes eten geven, én koffie. Voor mezelf. Dat is nu een primaire levensbehoefte.
8.15 uur: Lief komt ook naar ‘t tuinhuis. Mijn taken voor vandaag:
- Teksten inspreken op kantoor (heb ik die al goed uitgeschreven? Volgens mij niet, oeps)
- Kasten etc. in werkkamer leegmaken (heb ik genoeg inpakdozen?)
- Losse stapels boeken weghalen (waar moeten die heen dan?)
- En o crap, die blóg!
8.32 uur: Merijn van de redactie appen om uitstel te vragen qua deadline. Ik wil éérst die dingen gedaan hebben anders krijg ik stress en dan kan ik niet schrijven. Merijn, lieverd die ze is, laat me weten dat vanmiddag aanleveren ook prima is.
9.30 uur: Okay, dozen, tape, trapje en gáán. Weet trouwens sinds een week of wat van het bestaan van de ‘Homo Top 100 playlist’ Tip van lieve collega V. Werkt perfect tijdens al dat poetsen, inpakken en weer poetsen.
9.33 uur: O kijk nou, oude foto’s van ons huis! Toen ons huis nog van oma was… Als in: turquoise w.c., dat is wel weer cool, schrootjes aan de wand, iets minder cool, roze banken, yuk! Even aan de mannen laten zien.
9.45 uur: Gauw verder, nog meer te doen.
9.52 uur: Ach, zie dit nu! Allemaal oude verjaardagskaarten! Even kijken van wie…Djeez, Syl, werk ‘ns dóór!
11.25 uur: Hoe bestaat het toch dat mijn echtgenoot, die serieus geordend en van de structuur is (álle Cd’s, Dvd’sén boeken staan bij ons op alfabet mensen) niks weg kan gooien?!
Zal ik het wegmikken? Ligt al vijf jaar ongebruikt ónder de kast. Gaan we er nu ook niks meer mee doen. Toch? Alleen, hem kennende, wéét ‘ie dat het daar lag. Hmmm…toch maar inpakken. Maar op de Post-it heel duidelijk “lag onder de kast :P” gezet. Oftewel: ík doe er niks meer mee.
Gelukkig hebben we een heul grote zolder waar heel veel dozen op passen. Vraag me weleens af wie de ongelukkige ziel is die dat allemaal op mag gaan ruimen en uitzoeken als wij dood zijn.
13.44 uur: Alles is ingepakt, losse boeken staan er nog. Ik heb geen dozen meer. Lief geappt dat ‘ie dozen mee moet brengen. Én tape.
15.15 uur: Mijn blog voor Nouveau getikt. Snel mailen. #%^*#%^Waarom ligt mijn mail eruit?! Maar écht, nu even niet gewoon…!
15.45 uur: Met trucjes en webmail en mobiele telefoon toch kunnen mailen. Zelfs paar foto’s erbij kunnen doen. Ik wil wijn. Ik pak koffie. Wijn is voor straks. En dan mag ik er twee. Ook nog een glas vanavond tijdens ‘inpakken deel II’.
En morgen? Morgen is het zaterdag. Weekend. Rust en relaxed. Zou je zeggen. Alleen komen dan tóch ook nog de stukadoor en elektricien. Had ik al gezegd dat ik blij ben als de verbouwing klaar is?
Ps: die blog voor Nouveau? Die heb je net gelezen. Dus, hoe was jouw dag? ;)