Sabine (58) zorgde tot zijn dood voor haar zieke man

'Hem verzorgen is een van de beste dingen die ik heb gedaan.'

Voormalig journalist Sabine Gieben was getrouwd met schrijver/muzikant Adriaan Jaeggi. Toen hij in 2008 darmkanker kreeg, werd zij zijn mantelzorger. Dat bleef ze tot zijn dood vijf maanden later.

'We vertelden nog even niet aan de kinderen dat hun vader dood zou gaan'

Binnen twee dagen geopereerd. Er bleek een fikse tumor te zitten en chemo werkte helaas niet op zijn soort kanker, dus toen was het einde verhaal. We hadden twee kleine kinderen, die we op aanraden van de ziekenhuispsycholoog toen nog niet vertelden dat hun vader dood zou gaan.

Het was een heksenketel in die tijd, het huis was voortdurend gevuld met vrienden en collega’s. Ik moest veel ballen tegelijk in de lucht houden: voor Adriaan zorgen, kinderen naar school brengen en halen en het huis een beetje schoonhouden omdat de werkster het te eng vond om te komen.

'Adriaan was een makkelijke patiënt die alles leuk en fijn vond'

In de keuken was het een soort horecabedrijf vanwege al het bezoek dat een natje en droogje moest hebben. Gek genoeg was het ook een heel gezellige tijd, Adriaan was een makkelijke patiënt die alles leuk en fijn vond.

Hij sloot zich niet af, voor niemand. Hij ontving als een soort vorst alle mensen die bij hem op bezoek kwamen, heel lief. Hij was een man die zich er totaal niet voor schaamde dat mensen hem in zijn ziekte zagen.

Het was in die tijd prachtig weer. We zaten met twee jonge kinderen eigenlijk in de bloei van ons leven, maar tegelijkertijd was hij bezig dood te gaan.

'Ik was in staat hem pijnstillende injecties te geven'

We hebben geen moment overwogen hem in een hospice te laten opnemen, ik heb hem in m’n eentje verzorgd. Dat kon, ik was vijfenveertig en goed gezond en Adriaan kon gewoon in z’n eigen bed liggen en nog heel lang zelf naar de wc en onder de douche. Ik was in staat hem pijnstillende injecties te geven, ik wist hoe dat moest omdat ik mezelf een tijd lang heb moeten prikken tegen een allergie.

'Na zijn dood werd het heel stil in huis, de mensen gingen allemaal op zomervakantie'

Ik had hulp van een ambulant pijnstillingsteam dat een morfinepompje aanbracht. We konden zelf beslissen om dat soms wat hoger af te stellen. Hij stierf op 10 juni. Daarna werd het heel stil in huis, de mensen gingen allemaal op zomervakantie. De laatste week heeft hij zelf aan de kinderen verteld dat hij doodging.

'Het is niet erg als je kinderen je zien vallen, als ze je ook maar weer zien opstaan'

Ik ben ontzettend blij dat ik hem heb kunnen verzorgen, het is het een van de beste dingen die ik ooit gedaan heb. Ik had het niet willen missen, zo intens, zo dierbaar, zo dicht bij elkaar. Vier jaar na z’n dood ging het mis met me. Verlate rouw, ik werd depressief. Maar zoals een psycholoog toen tegen me zei: “Het is niet erg als je kinderen je zien vallen, als ze je ook maar weer zien opstaan.” En dat is gelukkig gebeurd.’

Openingsfoto (c) Getty Images. Dit interview heeft eerder in de printeditie van Nouveau gestaan (c) Nouveau / DPG Media 2021

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in