Maxime Meiland komt binnenkort met een boek over haar ervaringen met seksueel misbruik. Met het schrijven van het boek Maxime - misbruikt, ontspoord en nu.... gelukkig! hoopt ze jongeren die hetzelfde hebben meegemaakt te helpen bij het verwerkingsproces.
Het boek schreef ze samen met Jan Dijkgraaf en ligt op 30 maart in de winkels. Nouveau sprak Jan Dijkgraaf, die al eerder schreef voor de familie Meiland.
Indrukwekkend
Ook voor Jan was meewerken aan een boek over seksueel misbruik niet niks: “Ik vond het indrukwekkend. Ik ben een oude man, ik ben 60. Ik heb alleen zoons en ik ben dus niet bekend met dit soort verhalen uit eerste hand. Gelukkig kende ik de familie al goed en kon dus kon alles vragen, maar het is niet leuk om iemand aan het huilen te maken. En dat doe je natuurlijk wel bij het maken van zo een boek. Ik kwam dan ook vaak thuis met een slecht gevoel. Tuurlijk is het als schrijver fijn als iemand zo openhartig is, maar lachen, gieren, brullen was het zeker niet.”
Volwassen
Tijdens het tot stand brengen van het boek kwam Jan erachter dat Maxime anders is dan de meeste mensen denken. “Ik zei tegen mijn vrouw: ‘Maxime is een stuk volwassener in het echt dan hoe ze overkomt op tv’. Natuurlijk komt dat mede door wat ze heeft meegemaakt, daar is ze ongetwijfeld een stuk harder van geworden. Maar daardoor is ze ook goed in staat te reflecteren op haar eigen rol en kan ze goed analyseren waar het goed en fout ging in haar leven. Het boek is dus zeker geen emotioneel meisjesverhaal.”
Een eigen boek waard
Toen Jan in 2020 aan het boek van Martien werkte, zocht hij de familie op in het kasteel waar ze toen zaten – door de pandemie zonder gasten, en sprak hij ook Erica en Maxime.
“Na een kort gesprek met Maxime zei ik gelijk: ‘We kunnen beter kappen, want jij bent een eigen boek waard.’ Ik vond het zonde om haar verhaal een klein onderdeel van het verhaal van Martien te laten zijn – in de donkere periode in het leven van Maxime woonde haar vader in Amsterdam. Een eigen boek is ook een hulpmiddel voor mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt. En een boek lag voor handen omdat ik schrijver ben en we ook al een uitgeverij hadden, maar het had net zo goed een documentaire kunnen zijn.”
Het idee voor het boek was er dus al een tijdje, maar door de zwangerschap en geboorte van dochter Vivé was Maxime niet eerder in staat zich op dit boek te richten.
Zo moeder, zo dochter
Door de nauwe band met de familie Meiland heeft Jan van dichtbij kunnen zien in hoeverre Maxime op haar ouders lijkt. “Maxime en Erica lijken heel erg op elkaar. Als je Maxime ziet denk je misschien dat het net haar vader is qua bewegingen en gedrag – de grilletjes en dat theatrale. Maar qua karakter is ze is net haar moeder. Dat zakelijke, aanpakken en Excel-sheets bijhouden. Ook haar analytische en kritische kant heeft ze absoluut van haar moeder.”
Jan voegt nog toe: “Ze zijn allebei mensenschuw en bevinden zich niet graag in het gezelschap van grote groepen mensen. Zowel Maxime als Erica hebben medicatie nodig om de pieken in hun stemming te dempen. Als ze dat niet doen, zijn ze beiden behoorlijk agressief. Maxime is net als haar moeder een echte feminist. Als het aankomt op seksueel misbruik denken ze beiden: stop nou eens met je zorgen maken om de veiligheid van je dochter en ga die zoons eens opvoeden. Vrouwelijke slachtoffers krijgen namelijk nog altijd veel te vaak zelf de schuld.”
Grote voorbeeld
Met zoveel gelijkenissen is het niet gek dat Maxime Erica ziet als haar grote voorbeeld. “Je kan wel zeggen dat Erica Maxime heeft gered in deze donkere tijd. Ze hebben dan ook een nauwe band. Maxime noemt Erica haar grote voorbeeld - qua gedrag is ze misschien haar vader maar qua karakter 100% haar moeder.”
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in
- BrunoPress