Ervaringsdeskundige Glenda vertelt over de magie van tantra seks

Omdat ze weleens wilde weten welke onverwerkte emoties en onbewuste verlangens zich schuilhielden in haar bekken, schreef Glenda (47) zich in voor een tantraretraite. Het werd een weekend vol verbinding, passie en belangrijke liefdeslessen.  

Door Glenda Smits

Naakte stellen in yabyumhouding – de man in kleermakerszit en de vrouw bij hem op schoot met haar benen om zijn middel heen geslagen. Dat zijn de afbeeldingen die Google laat zien wanneer je het zoekwoord ‘tantraseks’ invoert.

Het heeft me er jarenlang van weerhouden om me op te geven voor een tantratraining. Want wat moet ik daarmee als single vrouw? Aan de andere kant: er heeft altijd iets ontbroken in mijn liefdesleven. Iets wat mijn ex-geliefden, tinderdates en friends with benefits me nooit hebben kunnen geven.

Daarbij zitten de beelden van een retraiteweek vier zomers eerder nog steeds in mijn hoofd. Van mensen met een omslagdoek rond hun naakte lijven, die elkaar giechelend en samenzweerderig aankijken. Elke dag zag ik ze verder openbloeien. Ze straalden steeds meer sensualiteit en vrijheid uit.

Iedere keer als ik tijdens die week een glimp van de tantragroep opving, dacht ik: daar moet ik de volgende keer bij zijn. De filosofie van tantra, waarbij genieten centraal staat, spreekt me aan. Het zou je hart openen, je kwetsbaarheid blootleggen en je de weg tonen om – op energetisch vlak – te versmelten met de ander.

Door de uitwisseling van mannelijke en vrouwelijke energie, ofwel ‘de levensenergie die diep in je bekken opgeslagen ligt’, vertelt de begeleidster die ik vóór het tantraweekend even opbel. ‘Bij tantra zal je je grenzen en je verlangens leren voelen. Van daaruit kun je intimiteit aangaan met de ander.’

In de kern draait het dus niet om seks. Omdat ik inmiddels heel benieuwd ben wat er allemaal in mijn onderbuik ligt opgeslagen, geef ik me op voor de cursus.‘ Moet je helemaal naakt gaan?’ informeer ik wel nog even. Het kost me weinig moeite om schaars gekleed in een openbare sauna rond te lopen, maar in een tantrasetting krijgt naaktheid toch een andere lading, lijkt me.

‘Je mag te allen tijde zelf je grenzen aangeven,’ klinkt het geruststellend. Toch slaat de angst me alsnog om het hart als ik enkele dagen later op de parkeerplaats van het retraitecentrum tegen een mannelijke medecursist aanloop. No way dat ik uit de kleren ga, sputter ik inwendig. Waar ben ik aan begonnen?

Door de hartelijke ontvangst van de begeleidster en haar vijf assistenten kalmeer ik enigszins. Het zijn stuk voor stuk lieve, joviale mensen. Geen zweverige types. Ook de deelnemers niet. Het is een klein, gezellig groepje van zes vrouwen en zes mannen. Een mooie mix van ervaren tantrabeoefenaars en nieuwelingen, mensen zoals ik, met een gewoon leven.

Tijdens het voorstelrondje valt me op dat er best veel cursisten zonder hun partner naar de training zijn gekomen. Er zit één getrouwd stel tussen. Vreemd, vind ik, aangezien er specifieke trainingen voor echtparen zijn. Later wordt het me duidelijk dat bijna alle cursisten sterk verlangen naar verbinding met anderen, buiten hun relatie.

Na het kringgesprek wordt het ijs binnen de groep verder gebroken met dans en beweging op vrolijke popmuziek, afgewisseld met speelse oefeningen rond het maken van oogcontact, grenzen stellen en zachte aanrakingen. Het doet ons allemaal dieper in ons lijf zakken.

Toch voelt het onwennig als we tegen lunchtijd hijgend en puffend opgedeeld in tweetallen op een matrasje liggen om ervaringen uit te wisselen. De man naast me voelt mijn spanning en vraagt of hij me mag aanraken. Omdat hij ervaring heeft, knik ik instemmend, maar onder zijn hand voel ik mezelf een beetje in elkaar krimpen. Dit komt iets te dichtbij.

Angst voor afwijzing

Na een lange lunchpauze worden we opnieuw in de zaal verwacht. ‘En breng je omslagdoek mee,’ zegt de begeleidster. Omdat ik een naaktsessie voel aankomen, drink ik snel een slokje wijn.

Gelukkig loopt het zo’n vaart niet. De tantraleer huldigt het principe dat je je eerst veilig en geborgen moet voelen bij je eigen geslacht voordat je contact kan maken met het andere, dus komen de mannen en vrouwen apart van elkaar bijeen. En dan wordt ons verzocht om, dansend in een kring, elkaar aan te moedigen om onszelf écht aan elkaar te laten zien, in al onze sensualiteit, zachtheid of kracht.

Met de assistenten als eersten gaan we om de beurt naar het midden van de kring om onder luid gejuich en applaus en in ons eigen tempo uit de kleren te gaan. De sfeer is relaxed, de muziek opzwepend, dus na enkele liedjes zet ook ik mijn schroom opzij. Even later sta ik samen met de andere vrouwen in lingerie te dansen. Buikjes, lovehandles of vetrolletjes? Niemand die erom maalt. Wat een bevrijding.

Enge, leerzame oefening

We voelen ons allemaal sexy! Helemaal opgepept en met onze omslagdoek om het lijf worden we uitgenodigd oogcontact te zoeken met een van de mannen aan de overkant van de zaal. Ze staan ons op te wachten met een houten zwaard in hun handen, wat hun kracht­houding symboliseert.

Volgens de tantraleer heeft een vrouw zo’n houding nodig voor ze naar een man toe kan gaan en geborgenheid bij hem kan vinden. Aan ons, vrouwen, de taak om op gevoel ons verlangen te volgen.

Terwijl enkele van mijn vrouwelijke medecursisten vlot naar hun uitverkorene aan de overkant stappen en hun armen om hem heen slaan, zet ik alleen maar één aar­zelend stapje naar voren. Mijn gevoel stokt. Mijn hoofd neemt het over. Ik wil niemand teleurstellen of zelf teleurgesteld worden. Stel dat twee vrouwen dezelfde man uitkiezen?

Het doet me beseffen hoe twijfelend ik soms in het leven sta en dat ik mijn gevoel niet altijd durf te volgen. Wat vooral speelt, is mijn angst voor afwijzing. Als de muziek stopt, sta ik nog steeds midden in de zaal. Wat een enge, maar leerzame oefening.

’s Avonds rond het haardvuur is de ontlading na die eerste, heftige dag groot. Mensen die diep werden geraakt, zoeken elkaars armen op. Het is lekker warm, de sfeer is gezellig, de gesprekken héél eerlijk. En dan vertelt het getrouwde stel over hun open relatie. Leuk voor hen. Ik beschouw mezelf als vrij open-minded – in mijn vriendenkring zit ook zo’n stel –, maar zo’n relatie lijkt me voor mezelf ondenkbaar.

Kriebelende energie

Toch kom ik er diezelfde avond tot mijn grote verrassing nog achter dat mijn lijf het op dat vlak niet helemaal met me eens is. Als de getrouwde man naast me komt zitten, gebeurt er iets wat sterker lijkt dan mezelf.

Lang voordat zijn hand de mijne aanraakt, voel ik zijn energie al kriebelen. Mijn weerstand moet het afleggen tegen zijn fijne, zachte warmte. Zijn hand doet mijn hart smelten. Mijn hele lijf lijkt te ontvlammen. Het maakt me ervan bewust hoe koud en leeg het daar de afgelopen jaren is geweest. Wat een bijzondere ervaring.

Mijn gevoel is zo sterk dat ik oogcontact zoek en we elkaar beginnen te kussen. Gewoon in het volle zicht. Maar niemand lijkt het erg te vinden. Nog lang nadat de rest al naar bed is gegaan, liggen we innig te knuffelen op de bank.

‘Ik durf zijn vrouw morgenochtend niet aan te kijken,’ fluister ik voor het slapengaan tegen mijn kamergenote, die haar man heeft thuisgelaten. Ze citeert Esther Perel, die zegt dat je niet alles bij één partner kunt vinden. Hoe wijs dat allemaal ook mag klinken, uit schuld en schaamte besluit ik om wat afstand te nemen van mijn love interest.

De volgende dag kom ik mezelf opnieuw een paar keer tegen tijdens de oefeningen. Vooral als we aan de slag gaan met de emoties die diep in ons bekken opgeslagen liggen. Om bij die emoties te komen, lig ik een kwartier lang op mijn rug op een matrasje, met aanzwellende muziek op de achtergrond, mijn bekken omhoog te drukken, terwijl ik tegen mezelf schreeuw: Who?! (kort voor van ‘Who am I?!’).

Net als ik, de uitputting nabij, mezelf begin af te vragen wat ik in godsnaam aan het doen ben, word ik zestien jaar terug de tijd in geslingerd en hoor ik door mijn eigen geschreeuw heen mijn pasgeboren zoontje zachtjes huilen.

Ik barst in tranen uit omdat mijn kinderwens nooit compleet vervuld is geraakt. Er is meer pijn die vanuit mijn bekken zijn weg naar buiten zoekt. Verdriet om mislukte relaties, onbeantwoorde liefdes, de recente afwijzing door mijn friend with benefits. Ik voel me ellendig en alleen. En hunker naar een warm, troostend lijf.

Ook elders in de zaal laaien de emoties hoog op. Assistenten zijn druk in de weer met zakdoekjes en niet veel later lig ik na te snikken in de armen van de man waar ik de vorige dag op de parkeerplaats bijna tegenaan botste. In onze kwetsbaarheid vinden we troost bij elkaar. En het voelt veilig.

Vrouwensandwich

Bevrijd van onze diepste emoties is er ruimte gekomen voor ontspanning en echte verbinding. Het speelkwartier lijkt wel aangebroken als de vrouwen hun fantasie mogen uitleven op de mannen, die geblinddoekt en met een omslagdoek rond hun middel in een kring op ons wachten.

Binnen respectabele grenzen mogen we hen ongegeneerd kussen, knuffelen en strelen. Als een van de vrouwen haar borsten tegen de mannen aanvlijt, doe ik hetzelfde tegen hun rug. Met onze armen om elkaar heen wiegen we samen op de muziek. Lekker stout. En dat voelt fantastisch.

Ook de mannen vinden onze sandwich heerlijk. Later gaan we tantrisch ademen, waarbij we de lucht door een denkbeeldig rietje inademen, diep naar ons bekken sturen, en vervolgens weer uitblazen, terwijl onze handen de luchtstroom volgen. Het zorgt voor véél focus op de ademhaling.

Deze techniek nemen we mee in de volgende oefening, die gaat over het openstellen van onszelf voor een zelfgekozen gelegenheidspartner. Ook al blijft de relatiestatus van mijn tantrageliefde me dwarszitten, het kost me geen enkele moeite om in kleermakerszit mijn omslagdoek voor hem op te lichten. Verderop in de zaal amuseert zijn vrouw zich met háár gelegenheidspartner.

De begeleidster fluistert nog ‘kussen hoeft niet’, maar ons gevoel is te sterk. Onze lichamen worden elkaars spelborden. Vooral als er een glaasje bubbels naast ons matrasje wordt neergezet om de dag mee af te sluiten. Zesendertig uur geleden leek deze scène me nog compleet onvoorstelbaar.

Onze laatste tantradag is er opnieuw een met een strik eromheen. In de vroege ochtend mogen we elkaar in groepjes van vier masseren. Zes handen op je lijf, nog lekker zacht en warm van de nacht, hoe heerlijk is dat!

Als mijn getrouwde lover zich op het matrasje neervlijt, begin ik, aangespoord door de plagerige blikken van mijn medemasseurs, zijn rug te masseren met mijn borsten. Ben ik dit?! Ik kan het niet helpen. Dit is zo leuk.

Als we na de sessie met zijn vieren een groepsknuffel delen, voelt het warm, dichtbij en veilig. Het heeft niks met seksualiteit te maken, maar alles met diepe verbinding. Mijn tantrageliefde en ik eindigen euforisch kussend en knuffelend onder de douche. Het voelt zacht, lief en een tikje ondeugend. Een combi die mijn wildste fantasie overtreft.

Kiezen met je lijf

Bij het afscheid voel ik de energie door mijn lijf stromen. Een gevoel dat nog wekenlang bij me blijft. Vanuit mijn bekken voel ik hele zwermen vlinders en kriebels in golfjes door mijn lijf trekken. Dit lijkt wel magie!

Als ik afspreek met mijn tantralover – we zien elkaar om de twee weken – voel ik hem met heel mijn lijf. Het lijkt alsof hij werkelijk onder mijn vel kan kruipen. We hebben elkaar uitgekozen met ons lijf. Niet met misleidende checklists.

De open relatie van mijn geliefde doet me anders naar liefde en relaties kijken. Dit voelt veel eerlijker dan al het stiekeme gedoe waarmee onze monogame relatiecultuur vaak gepaard gaat. Misschien moeten we gewoon durven toegeven dat het sommige mensen echt goed kan doen om af en toe intiem met een ander te zijn.

Mijn tantralover zal nooit de mijne worden, daar heb ik me intussen mee verzoend, maar hij heeft wel een gevoel in me wakker gekust dat ik nooit meer kwijt wil. Ik besef dat ik een gevoelige vrouw ben die behoefte heeft aan een relatie vol openheid, authenticiteit, diepgang en verbinding.

Niets is zo mooi, sexy en krachtig als een man die echt kwetsbaar durft te zijn. Een man die zich durft te laten zien en mij ook echt ziet. Wat ik heb ontdekt, is zo mooi dat ik de man zelfs voorstel aan mijn zoon, die voorlopig hartelijk moet lachen om de escapades van zijn moeder. Eén ding is me wel duidelijk: het is tijd om mijn schuldgevoelens over relationele mislukkingen los te laten.

Als ik een jaar later de zwaardoefening opnieuw doe tijdens het volgende tantraweekend – dit keer zonder de bewuste man – volg ik met een steuntje in de rug van een assistent rustig mijn verlangen. Mijn favoriete medecursist heeft zijn arm al om een andere vrouw geslagen, maar ik blijf bij mijn keuze. Ik kan de afwijzing wel aan. Tot mijn opluchting neemt hij me erbij.

Als ik merk hoe innig verstrengeld de andere vrouw met hem is, terwijl ik tegen zijn schouder sta te worstelen, zie ik de spiegel die me wordt voorgehouden. Die van de driehoeksverhouding met mijn tantrageliefde en zijn vrouw.

Hoe sterk de aantrekkingskracht ook is, mijn grootste verlangen ligt niet bij mijn getrouwde lover. Ik wil een man die er écht voor me kan zijn. Dus eindig ik het weekend in yabyumhouding op de schoot van een andere aantrekkelijke man.

Met een dun stofje tussen onze lichamen kijken onze ogen recht in elkaars ziel, terwijl we de energie tussen ons hart en ons bekken laten stromen. Het voelt intiem en toch veilig. ‘Dat was goud waard,’ zegt hij achteraf. En ik besef dat ik naast een bijzondere ervaring weer een dierbare vriend rijker ben.

BOEK: WELLUST

ELISE VAN AALDEREN De ondertitel Waarom we als vrouwen te weinig van seks genieten en hoe we dat veranderen zegt genoeg, dit is een boek over vrouwelijke lust dat korte metten maakt met onwetendheid, beperkende ideeën en schaamte. 

BOEK: DE WAARHEID OVER SEKS

ELLEN LAAN & RIK VAN LUNSEN We zijn allemaal opgegroeid met het idee dat mannen en vrouwen totaal verschillende wezens zijn en dat daarmee ook hun beleving van seksualiteit heel anders is. Dit boek ontkracht deze mythe. Een vernieuwende, gendersensitieve en wetenschappelijke kijk op seks. DE ARBEIDERSPERS

PODCAST: LUST

JACQUELINE VAN LIESHOUT In deze wekelijkse podcast doet Van Lieshout verslag van haar seksuele zoektocht naar ongeremde (veelal jonge) mannen. In de hoop een antwoord te vinden op haar meest prangende vraag – Wat wil ik nu écht? – spreken zij en relatietherapeut Qruun Schram met ervaringsdeskundigen en experts.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in